We zijn weer thuis!

1 februari 2007

We zijn weer thuis! Vanmorgen om 06.00 uur Nederlandse tijd zijn we geland in Amsterdam. Dit is iets eerder dan gepland. We hebben de website ook niet zoveel bijgewerkt als bij de vorige reizen. Dit komt mede doordat we gewoon niet zo heel veel gedaan hebben, maar ook omdat Jeroen nogal ziek is geweest.

In Cochin is Jeroen ziek geworden. 40 graden koorts en flinke diaree. Het was zelfs zo erg dat we een dokter op hebben gezocht. Niet dat dat zoveel voor stelde. Een thermometer in zijn mond even naar de longen en de hart luisteren met als resultaat hele zware paracetamol om de koorts te verlagen. Als het na twee dagen nog niet minder was moest hij maar weer langs komen. Nou, na twee dagen ziek in de hotelkamer te hebben gelegen zijn we toch maar weer langs de dokter gegaan. De koorts was wel weg, maar de diarree bleef. Nu kreeg hij een antibiotica kuur. De dagen dat Jeroen ziek in het hotel lag ben ik een beetje het stadje gaan verkennen. Het was heel klein en behalve de Chinese Fishing Nets was er niets leuks te vinden in Cochin. Een paar dagen later voelde Jeroen zich gelukkig ietsje beter en zijn we naar een strandje op een ander eiland gegaan. Het was heerlijjk om even uit het stadje weg te zijn. Diezelfde avond zijn we naar een Katakali voorstelling geweest. Dit is een Indiase kunstvorm bestaande uit dans en muziek. Het leek ons erg leuk en natuurlijk weer eens wat cultureels, maar wat viel dat tegen. BORING!!! En dat vonden niet alleen wij, maar ook wat Engelse die voor ons vreselijk hard zaten te gapen! De dag erna was de olifantenprocessie. Dit is een heel groot festival met 7 hele grote versierde olifanten op een tempelcomlex. Bovenop de olifantien zitten mannetjes met een soort parasolletjes. Voor de olifanten stond een hele groep muziekanten op blaasinstrumenten en trommels te spelen. We wisten van te voren dat dit festival ergens in januari was, dus het was erg leuk dat we dit konden meemaken. Het was heel indrukwekkend!

De antibiotica kuur sloeg goed aan dus we gingen verder. Eigenlijk hadden we bedacht om naar een Nationaal Park te gaan en hier een jungle trekking van 1 of meerdere dagen te doen. Maar aangezien Jeroen nog niet volledig hersteld was, ik verkouden was en we al heel veel dagen kwijt waren aan ziekte hebben we besloten om de jungle te skippen en naar Allepey te gaan. Hier wilden wij een houseboat tocht gaan doen door de backwaters van Kerala. De taxichauffeur (van een hele gave witte, ouderwetse ambassador)wist een goed hotelletje voor ons en dat was het ook echt. De mensen van dit hotel hadden uiteindelijk ook de houseboat voor ons geregeld. De volgende dag gingen we. Het was een klein beetje lastig dat er een algemene vervoersstaking was. Er reed dus geen enkele bus, taxi of riksja. De meneer van het hotel bood toen aan om ons om de beurt achter op zijn motor naar de boot te brengen. Heel apart met zo een mega backpack op je rug achter op de motor. In de bochten was ik wel een beetje bang dat ik om zou vallen omdat de rugtas topzwaar was. De houseboat was echt fantastisch! We hadden een boot voor ons tweetjes inclusief 3 bemanningsleden (een kok, een kapitein en een mechanic voor de motor) met een mooie slaapkamer met badkamer, een grote keuken, een zithoek compleet met eettafel salontafel , televisie, een trap naar boven met daar nog een zitplateau en een zonnedek van kussens waarvan je een grandioos uitzicht had! Water, palmbomen etc... We kregen twee dagen ontbijt, lunch en diner. De lunch bestond uit vis, aardappelcurry, 2 soorten indiase groente, rijst en brood. Het diner was een keer soort gelijk aan de lunch en één keer op traditionele Indiase wijze: geserveerd op een bananenblad en eten met je handen. Het was heerlijk! Tussendoor werd er thee gezet. We zijn ook ergens aangemeerd om Kingprawns te kopen en deze werden dezelfde dag nog bereid. De backwaters trip was absoluut onze mooiste India ervaring! We zetten wat foto's op de website.

Hierna zijn we doorgereisd naar het zuidelijkste puntje van India: Kovalam beach. Hier hebben we nog twee dagen van het strand genoten. De zeurende verkopers waren hier vreselijk! Ook waren er te veel Indiase (vieze) mannetjes die speciaal op het strand heen en weer wandelde om "female flesh" te spotten. Vrij irritant! De stroming hier is erg gevaarlijk en de golven waren ontzettend hoog. Wat op viel was dat hier heel veel grijze toeristen waren. Hele hordes (zelfs met rolstoel!!).

Toen zijn we met het vliegtuig naar Delhi gevlogen. De taxi weigerde ons bij het hotel af te zetten (terwijl we hier wel voor betaald hadden) en moesten we dus gaan sjouwen met de baggage. Een heel vriendelijk meneertje wilde ons wel de weg wijze naar het hotel. Maar dit vriendelijke meneertje bracht ons de hele andere kant op. Dit vriendelijke meneertje wilde namelijk zelf wat aan ons verdienen. Zwaar geirriteerd hebben we die meneer gedumpt en zijn we zelf gaan zoeken. De straat naar het hotel bestond voornamelijk uit winkeltjes. Bij ieder winkeltje werd geroepen: Mister dit, Mister dat, Come in, Buy something en ondertussen moesten we de bedelaars en mensen die wel een kamer voor ons hadden van ons af duwen!
Het was de bedoeling dat we hier nog 3 a 4 dagen zouden rondkijken, veel shoppen en nog wat cultuur opsnuiven, maar de antibiotica kuur van Jeroen zat er op, en de hardnekkige bacterie in zijn buik vond het nog niet nodig om vernietigd te zijn. De diaree was weer terug.... Toen besloten we om te proberen of we diezelfde nacht nog met het vliegtuig mee naar huis konden. Jeroen heeft zijn werk gebeld om de datum van zijn ticket om te laten zetten.
Overdag wilde we nog wat shoppen, maar Jeroen was te beroerd en slapjes. Ik ben nog even alleen gegaan, maar dat was niks. De mannen kijken je allemaal met open mond aan, de jochies komen heel dominerend om je heen lopen en als ik niet reageerde op verkopers die riepen: Hey Mister!, have a look! werden ze chagerijnig. Het voelde niet zo prettig...

Gelukkig stond de vlucht nog met 22 plaatsen open. We kregen meteen twee stoelen naast elkaar aangeboden. Toen we net op onze stoelen zaten zei de purser: zijn jullie de heer Dubelaar en mevrouw Mulder? We werden hartlijk welkom geheten. Hij vertelde dat hij op de passagierslijst had gezien dat we listers (standby basis) waren en het bleek dat hij ook nog wat mensen van Jeroen zijn werk kende. Hij heeft geprobeerd om ons business class te zetten aangezien daar nog 3 plekken vrij waren, maar dit mocht niet van zijn leidinggevende. Jammer! Wel kwam hij ons een toilettasje met inhoud van business class brengen, extra flesjes water en we kregen nog een fles champagne en een doos bonbons! Ook zaten we in een vliegtuig met de nieuwste stoelen. We hadden allemaal een eigen scherm en genoeg keus aan films! De terugreis was super dus!

We vonden deze reis iets minder leuk dan onze vorige reizen (Indonesie en Thailand). Dit komt natuurlijk ook vanwege het ziek zijn maar ook door het land zelf en de mensen. We hebben de mensen niet als een aardig en gastvrij volk ervaren. Ze waren zelfs asociaal en onbeschoft. De lakse en nonchalante houding van mensen achter balies of bij tourist information punten was zwaar irritant. Het is geen land waar je te lang wilt blijven. Het is ontzettend smerig (na een busritje zie je bijvoorbeeld helemaal zwart), er is te veel lawaai (vooral getoeter van alles wat maar wielen heeft) en er wordt te veel gerocheld en gespuugd. Het verkeer was één grote, gevaarlijke chaos. De mannen waren over het algemeen viespeuken. De verhalen die we hebben gelezen over meisjes die op hun dertiende al uitgehuwelijkt worden en meteen kindjes moeten produceren, daarna veel ziek worden omdat hun lichaam dit eigenlijk nog niet aankan en om die reden mishandeld, misbruikt of erger nog vermoord worden, maakte het beeld wat wij van de Indische mannen hadden er niet beter op. Het is zelfs zo dat schoondochters die tegenvallen (of schoondochters waarvan de bruidsschat tegenvalt) in brand worden gestoken, nu in 2007 gebeurd dit nog steeds! Zo heeft de schoonfamilie weer kans op een andere schoondochter en dus ook een andere (betere) bruidsschat. De verbrande vrouw kan -als ze het al heeft overleefd- niet meer bij haar familie terecht en komt ook nooit meer aan de man omdat ze nu door de brandwonden een schande is!

Het absolute hoogtepunt was de houseboat tocht door de backwaters. Gevolgd door het strand van Goa. De olifantenprocessie in Cochin was heel indrukwekkend. Verder waren de mooie ambassadors als taxi en de koeien op het strand, in de restaurants en in de drukke straten van Delhi geweldig!